Op een aangename lentedag zat ik op een bankje bij het water. Het water maakt mij rustig en zorgt ervoor dat ik mijn gedachten beter kan ordenen. Ik zie twee zwanen voor mij in het water. Ze bleven rondjes zwemmen en om elkaar heen draaien. Ik mocht getuige zijn van een mooi liefdesspel. Wist je dat zwanen bij hun eerste (en de beste) partner blijven tot aan hun dood? Ze zijn loyaal en monogaam. Ik ben al heel veel jaren vrijgezel. Tien jaar om specifiek te zijn. Mijn liefdesleven is net als de Titanic die op de bodem van de oceaan ligt geweest. Ik heb mijn zwaan nog niet gevonden die rondjes met mij wilt gaan zwemmen. Ach, ik ben en blijf een oude romanticus en dromerige typje. Ik moest lachen om de twee zwanen. Wanneer de één de ander met rust laat, dan vraagt de ander weer om aandacht. Wanneer de één wegzwemt, gaat de ander er snel achteraan haha. Deze twee lovebirds zijn zo verliefd op elkaar en waarom ook niet. Dat moet ze toch een heerlijk gevoel geven?
Een paar weken later zag ik een advertentie voorbij komen van het Internationale Zwanenmeer ballet. Ik zag dat ze naar Nederland kwamen om voorstellingen te geven. Ik heb niet eerder nagedacht over ballet of echt interesse gehad, maar het trok mijn aandacht. Ik dacht erover na en heb besloten om er naartoe te gaan. Ik ken niemand die deze interesse deelt, dus besloot ik om alleen te gaan. Ik heb geen probleem om alleen op pad te gaan. Ik heb mij jaren geleden al over de drempel heen gezet. Niks om je tegenwoordig nog voor te schamen als je alleen een activiteit onderneemt, alleen in een restaurant eet of alleen op reis gaat. Genoeg mensen die dit doen. Alles heeft zijn voor-en nadelen. Een voordeel van alleen op pad gaan is dat je geen rekening hoeft te houden met een ander en zelf kan doen en laten wat je wilt. Dat is soms ook heel fijn. Ik had mijn kaartje online gekocht en keek er naar uit om er naar toe te gaan.
De dag van de voorstelling brak aan en in de middag was ik mij aan het klaarmaken voor een avondje uit met mijzelf. Ik had een classy bordeaux kleur jurk, mooie zwarte suede schoenen met hoge blokhakken, gouden sieraden en mijn Indiase armbanden uitgekozen om te dragen. Mijn make-up zat 'on-fleek' en mijn haar droeg ik los. Als een royal prinses ging ik met een schattig tasje de deur uit...in de zeikregen...ja, je leest het goed...in de zeikregen. Het regende zo hard...
En route richting Rotterdam Ahoy leek het wel alsof ik in de carwash zat, zo hard regende het. Ik kwam aanrijden, parkeerkaart laten scannen en parkeerde zo dichtbij mogelijk. En nu nog de auto uit en naar binnen lopen. Ik liep op hoge blokhakken in centimeters water en na een paar meter lopen waaide mijn paraplu kapot. Doordat mijn schoenen en voeten helemaal doorweekt waren met het regenwater, kon ik er amper op lopen. Hoe vreselijk de situatie op dat moment ook was...ik kwam niet meer bij van het lachen. Ik zag een man verbaasd naar dit tafereeltje van mij kijken en toen kwam ik helemaal niet meer bij van het lachen. Ja, dit soort beelden zie je nou eenmaal in Nederland.
Gelukkig was mijn hoofd, haar en een groot gedeelte van mijn jurk droog gebleven. Er stond nog geen lange rij, dus ik was zo binnen. Ik zocht de toiletten en ging mijzelf eerst maar een beetje droog maken. Ik had een bon gekregen bij de ingang, dus ik kon wat te drinken krijgen. Dat ging ik eerst maar regelen. Vervolgens stond ik in de centrale hal.
Een vriendelijke beveiliger kwam naar mij toe. Hij zei: 'Gezellig avondje uit mevrouw?'. Ik zei: 'Ja zeker. Een cadeautje voor mijzelf'. Hij keek naar mijn hoge suède blokhakken en zei: 'Kom maar mee. Ik laat je de lift zien'. Ik liep met hem mee en ging met de lift naar boven. De zaal was open, maar het was er nog rustig. Ik hou er niet van om ergens te laat te komen, Ik vind het fijn en het geeft mij rust om bij tijds ergens aanwezig te zijn. Ik zocht mijn plek op en ging zitten. Even later kwam er een mevrouw een paar stoelen verderop zitten. Heel spontaan raakte we aan de praat. Zij is speciaal uit Frankrijk gekomen voor deze voorstelling. En dat is wat ik bedoel lieve mensen...tegenwoordig is het normaal om ergens alleen naartoe te gaan. Niemand kijkt er raar van op. Je leert nieuwe en leuke mensen kennen waar je een gezellig praatje mee kan maken.
De mensen bleven binnen druppelen en voor ik het wist zat ik in een uitverkochte Ahoy. Er was geen stoel meer beschikbaar. Zo gezellig met zijn allen. De lichten gingen uit en het live orkest speelde het thema lied van het Zwanenmeer. Het thema lied van het Zwanenmeer is gecomponeerd door de Rus Peter Tsjaikovski in het jaar 1876. Hij was een veelzijdig componist. Behalve zes machtige symfonieën schreef hij concerten voor piano, cello en viool. Neem daarbij zijn balletmuziek en de cirkel is rond. Bij de eerste noten kreeg ik 'kippenvel' van mijn kruin tot mijn tenen. Prachtig!!!
Bijna iedereen heeft wel van het zwanenmeer gehoord. Het is een van de beroemdste balletvoorstelling van de wereld. Maar wat is het verhaal achter de dans?
Het verhaal gaat over Prins Siegfried die van zijn ouders zo snel mogelijk moet gaan trouwen. Op zijn verjaardagsfeest moet hij uit alle aanwezige meisjes een bruid kiezen, maar Prins Siegfried wil uit liefde trouwen. Hij vertrekt naar het bos om te jagen om even zijn gedachten te verzetten. Hij ziet een groep zwanen en volgt ze tot het meer. Net als hij op een zwaan wil schieten, verandert deze in een prachtige vrouw gekleed in een witte jurk van zwanenveren. Ze vertelt hem dat ze prinses Odette heet. Ze is, net als de andere zwanen, betovert door de tovenaar Von Rothbart. Overdag veranderen de meisjes in zwanen en alleen ’s nachts komt hun ware identiteit tevoorschijn. Siegfried wordt verliefd op Odette en belooft met haar te trouwen. Dat is de enige manier om de betovering van Von Rothbart te verbreken. Siegfried zweert deze belofte nooit te breken. ‘Kom morgen naar het bal in het paleis,’ zegt Siegfried, “Dan kies ik jou als mijn bruid. De andere vrouwen interesseren mij niet. Ik wil alleen jou! Als we trouwen is de betovering verbroken en kunnen we samen gelukkig worden.’ Von Rothbart luistert hen af en verzint een list. Hij vermomt zijn dochter Odile als Odette en gaat zo naar het bal. De tovenaar en zijn dochter komen binnen en Siegfried kan zijn ogen niet geloven. Is dat Odette? Hij is helemaal gelukkig en danst met de jonge vrouw. Maar de muziek klinkt soms een beetje onheilspellend. Siegfried heeft niet door dat hij danst met Odile, niet met Odette. Siegfried vraagt de jonge vrouw om met hem te trouwen. Maar dan komt Odette ineens binnen en beseft Siegfried dat hij beetgenomen is. Hij heeft zijn belofte, onbedoeld, aan Odette verbroken. Zij zal nu eeuwig een zwaan blijven. Uit wanhoop gooien de geliefden zichzelf in het meer. Door deze uiting van liefde wordt de betovering toch verbroken!
Ballet is pure kunst. Tijdens een ballet voorstelling wordt er niet gesproken. Het verhaal wordt uitgebeeld door middel van dans. Het verhaal wordt uitgebeeld door het decor en de balletdansers- en danseressen. Ik bleef naar de ballet dansers- en danseressen kijken. De pirouetten die ze draaide op hun tenen. Ik doe het ze niet na. Ik vroeg mij werkelijk af wat ze eten? Want zo een slanke wespen taille had ik voor het laatst toen ik acht jaar oud was.
Ik heb vroeger ook op hoog niveau gedanst en voorstellingen gedaan. Hoe zenuwachtig ik ook altijd was, maar eenmaal op het podium voelde ik mij als een vis in het water. Ik zag het publiek wel, maar op de één of andere manier vervaagde ze. Ik leefde helemaal op in mijn dans. Ik gaf alles wat ik had. Mijn hele ziel en zaligheid. En dat is wat ik ook bij de ballet dansers- en danseressen zag. Mooi dat ik vandaag dit initiatief kon supporten en dat ik daarmee ook gelijk de brug maak naar platform Horen Zien Zwijgen. Als beheerder en oprichtster van platform Horen Zien Zwijgen, wat bestaat uit verhalen van anderen, met onder andere als doelstelling om verhalen niet verloren te laten gaan. Het Zwanenmeer is zo een authentiek verhaal dat op 4 maart 1877 in première ging in het Bolsjojtheater te Moskou. Door dit initiatief te supporten zorg ik er mede voor dat het verhaal van het Zwanenmeer blijft bestaan (maar ook door het plaatsen van deze blog).
Liefde is essentieel, net als Licht. Het is voeding voor ons ziel. Onvoorwaardelijke liefde tussen twee mensen is naar mijn mening het mooiste wat er bestaat. Maar de weg naar elkaar toe is niet altijd makkelijk. Het kan gepaard gaan met een hoop obstakels. Voorbeelden zijn: Romeo & Juliet, Jack & Rose (Titanic), Shah Jahan & Mumtaz (Taj Mahal). Eindigt het altijd zo dramatisch? Ik geloof zelf van niet. Maar waar ik wel in geloof is om niet verbitterd te raken en altijd weer terug te keren naar de basis. Een 'slechte' relatie/huwelijk/ervaring hoeft je niet per definitie een stempel te geven om gedoemd te zijn voor de rest van je leven. De verhalen van deze mensen en ook het verhaal van de Zwanenmeer laat zien wat onvoorwaardelijke liefde betekent. Het stopt niet na de dood of na verwijdering. Het is en blijft er in essentie. En dat is pure liefde!
Ik vind het prachtig om naar het schouwspel te kijken en dat ik weer herinnerd mag worden aan de liefde in essentie. Het doet een beetje pijn als je alleenstaand bent en het gemis voelt, maar aan de andere kant voel ik mij ook gezegend om in Rotterdam Ahoy te zitten tussen al deze mensen en getuige te zijn van deze prachtige voorstelling met Live orkest. Het was echt genieten.
Na de voorstelling kregen de ballet dansers, danseressen, choreografen, het live orkest en alle medewerkers, een luid, lang en groot applaus. Wederom weer kippenvel. Vervolgens liep ik met mijn suède, hoge blokhakken, weliswaar met droge voeten, via de trappen naar beneden. En ja, eenmaal buiten zag ik dat het nog steeds regende. Paraplu kapot, maar wat kon het mij nog schelen. Hoe meer regendruppels hoe beter. Ik voelde mij zo gezegend.
Ik liep over het terrein naar mijn kleine auto, mijn sardien blikje. Mijn auto, mijn steun en toeverlaat die mij van A naar B brengt. Ik zat in mijn auto op weg naar huis. Eenmaal thuis en zeiknat door de regen, ging ik douchen en zat ik met een kopje thee op de bank. Ik bekeek de foto's en genoot nog na van mijn leuke dag. Bestaat er een ballet wat meer tot de verbeelding spreekt dan het Zwanenmeer? Het is het hoogtepunt van het klassiek-romantische ballet.
Wat was het toch weer een leuke out-of-the-box ervaring.
Een week later sprak ik mijn broer. Hij zei tegen mij: 'Waar was je naar toe? Ballet gaan kijken in Rotterdam Ahoy?'. Ik begon te lachen. Ik zei:' Ja, is toch leuk?'. Hij zei: 'Vrije dagen zijn echt niet goed voor jou. Je doet rare dingen. Kijk...mij moet je niet meenemen. Ik ga niet naar mannen kijken in legging. Maar ik vind het voor jou leuk dat je bent gegaan'. Ik zei: 'Ja, vind je dat echt?'. Hij zei:' Je doet wel rare dingen. Eerst adopteer je een ezel en dan ga je naar ballet. Maar je geniet en je bent lekker jezelf. Je doet dingen die je leuk vind en dat vind ik mooi om te zien. Het inspireert'.
En dat lieve mensen...is waar het leven voor bedoelt is...volg je hart...en geniet van wat je tegen komt.
'Our arms start from the back, because they were once wings'
'Love to the swanlake and back'
© 2024 Blog a la Syr
Reactie plaatsen
Reacties
Hai
Wat een schoon verhaal net humor
Ik kon het niet droog houden 🍀👼
Compliment voor het ontroeren van een iemand
Ik heb veel meegemaakt maar lees nu aleen
Positief
Doet me goed
Peter