Het leven bestaat uit geven en ontvangen. Je geeft wat je ontvangt in de breedste zin van het woord. Een spiritueel bewust persoon ben je ook in de breedste zin van het woord. Het is wie je bent van binnen en van buiten. Hoe wil je dat een ander met je omgaat? Geef dat eerst aan jezelf. Ga eerlijk en integer met jezelf om. Pas dan kan je deze positieve energie ook terug verwachten.

Ik neem jullie weer mee in een alledaagse Blog a la Syr. Ga rustig zitten, ontspan en laat je meevoeren in mijn verhaal. Het is vandaag zaterdag 4 januari...Ik word wakker. Dat was een kort nachtje. Ik kijk om mij heen. Ik voel mij van binnen een beetje verdrietig. Ik draai mij om en pak mijn telefoon. Het is vandaag 4 januari 2025. Ik moest een paar keer hoesten. Ik draai mij om en val weer in slaap...Na 1,5 uur slapen wordt ik weer wakker. Na een paar minuten stond ik op en schoof het gordijn een beetje aan de kant. Ik kijk naar buiten. Ik zie niemand op straat lopen en het is er stil. Ik doe mijn gordijnen verder open en ga op de rand van mijn bed zitten. Ik kijk vanaf mijn bed naar buiten en had het gevoel dat er ieder moment een mammoet of een dinosaurus zou kunnen langslopen. Het zag er een beetje uitgestorven uit buiten. Ik nam een diepe zucht. Soms weet ik ook niet heel goed welke kant ik op mag in mijn leven. Dus heb ik eergisteren maar een olifant geadopteerd. Nou, niet een heel olifant. Ik moet het even goed uitleggen. Ze noemen het adoptie. Maar in wezen is het dat ik de olifant op weg help. Op weg naar een fijn bestaan. De olifant heet Mae Dok. Mae Dok heeft geen makkelijk leven gehad. Ze werkte in de houtkapindustrie, waar ze gedwongen zware boomstammen door het bos sleepte. Daarna kwam ze in de toeristische industrie terecht waar ze werd gevoerd door toeristen en moest poseren voor selfies. Dat is gelukkig verleden tijd. Een paar jaar geleden kwam Mae Dok aan bij opvang BEES. Ze begon gelijk enthousiast met het verkennen van haar nieuwe thuis, waar ze nu in vrijheid leeft. Mae Dok is een beetje ziek. Voor 3 euro per maand kan ik Mae Dok helpen met haar medicijnen. Dus ben ik dat maar gaan doen. Ik mag hopen dat die medicijnen van 3 euro wel haar maag bereiken. Wanneer de medicijnen van 3 euro blijven hangen in haar holle kies, wordt dat beestje ook niet echt beter. Op hoop van zegen. Nu help ik Mae Dok en mijn gedeeltelijke adoptie ezel Michaël. Mijn lieve schat Michaël. Ik ben heel benieuwd hoe het met hem gaat. En met zijn beste vriend Alberto. Ik ben al heel lang niet meer geweest. Als ik mij weer beter voel, dan ga ik ze eens een bezoekje brengen en kijken hoe ze met ze gaat.Ik moest aan nog een gebeurtenis denken. Een tijd geleden moest ik steeds aan een kennis van mij denken. Ik had haar al heel lang niet meer gesproken. Ik pakte toen mijn telefoon en belde haar op. Ze nam op en het eerste wat ze zei was: 'Syr, ben jij dat echt?'. Ik zei: 'Ja, ik ben het echt'. Ze zei: 'Oh meid. Ik moest de laatste tijd zo aan je denken. Ik was in Londen en heb daar een kaarsje voor je gebrand in een kerkje. Ik vroeg aan de lieve Heer om over je te blijven waken'. Ik zei: 'Dat vind ik heel ontroerend en super lief van je. Dank je wel'. We hebben met elkaar gesproken en het was een heel mooi en fijn gesprek. Het maakt niet uit hoe je je voelt en wat je doormaakt. Er is altijd wel iemand die aan je denkt en je warme gedachtes stuurt. Vaak zijn het mensen waar je in de eerste instantie niet gelijk aan denkt. Maar ze zijn er. Als ik naar de sterren kijk of naar de maan, dan denk ik bij mijzelf: 'Op dit moment, zal er ook iemand zijn die kijkt naar de maan en de sterren'. Dat is mooi om je te herinneren.

Het is donderdag en ik zit aan de eettafel met een lekker warm kopje thee. Ik heb het koud. Maar heb de ramen even opengezet om het huis te luchten. Het is 2 januari 2025. Ik heb een bakje blauwe bessen voor mij staan. Ik heb weinig eetlust, maar probeer toch wat hapjes te nemen. De sterrenmunt thee smaakt goed.