Ik neem jullie weer mee in een alledaagse Blog a la Syr. Ga rustig zitten, ontspan en laat je meevoeren in mijn verhaal. Het is vandaag zaterdag 4 januari...
Ik word wakker. Dat was een kort nachtje. Ik kijk om mij heen. Ik voel mij van binnen een beetje verdrietig. Ik draai mij om en pak mijn telefoon. Het is vandaag 4 januari 2025. Ik moest een paar keer hoesten. Ik draai mij om en val weer in slaap...Na 1,5 uur slapen wordt ik weer wakker. Na een paar minuten stond ik op en schoof het gordijn een beetje aan de kant. Ik kijk naar buiten. Ik zie niemand op straat lopen en het is er stil. Ik doe mijn gordijnen verder open en ga op de rand van mijn bed zitten. Ik kijk vanaf mijn bed naar buiten en had het gevoel dat er ieder moment een mammoet of een dinosaurus zou kunnen langslopen. Het zag er een beetje uitgestorven uit buiten. Ik nam een diepe zucht. Soms weet ik ook niet heel goed welke kant ik op mag in mijn leven. Dus heb ik eergisteren maar een olifant geadopteerd. Nou, niet een heel olifant. Ik moet het even goed uitleggen. Ze noemen het adoptie. Maar in wezen is het dat ik de olifant op weg help. Op weg naar een fijn bestaan. De olifant heet Mae Dok. Mae Dok heeft geen makkelijk leven gehad. Ze werkte in de houtkapindustrie, waar ze gedwongen zware boomstammen door het bos sleepte. Daarna kwam ze in de toeristische industrie terecht waar ze werd gevoerd door toeristen en moest poseren voor selfies. Dat is gelukkig verleden tijd. Een paar jaar geleden kwam Mae Dok aan bij opvang BEES. Ze begon gelijk enthousiast met het verkennen van haar nieuwe thuis, waar ze nu in vrijheid leeft. Mae Dok is een beetje ziek. Voor 3 euro per maand kan ik Mae Dok helpen met haar medicijnen. Dus ben ik dat maar gaan doen. Ik mag hopen dat die medicijnen van 3 euro wel haar maag bereiken. Wanneer de medicijnen van 3 euro blijven hangen in haar holle kies, wordt dat beestje ook niet echt beter. Op hoop van zegen. Nu help ik Mae Dok en mijn gedeeltelijke adoptie ezel Michaël. Mijn lieve schat Michaël. Ik ben heel benieuwd hoe het met hem gaat. En met zijn beste vriend Alberto. Ik ben al heel lang niet meer geweest. Als ik mij weer beter voel, dan ga ik ze eens een bezoekje brengen en kijken hoe ze met ze gaat.
Ik moest aan nog een gebeurtenis denken. Een tijd geleden moest ik steeds aan een kennis van mij denken. Ik had haar al heel lang niet meer gesproken. Ik pakte toen mijn telefoon en belde haar op. Ze nam op en het eerste wat ze zei was: 'Syr, ben jij dat echt?'. Ik zei: 'Ja, ik ben het echt'. Ze zei: 'Oh meid. Ik moest de laatste tijd zo aan je denken. Ik was in Londen en heb daar een kaarsje voor je gebrand in een kerkje. Ik vroeg aan de lieve Heer om over je te blijven waken'. Ik zei: 'Dat vind ik heel ontroerend en super lief van je. Dank je wel'. We hebben met elkaar gesproken en het was een heel mooi en fijn gesprek. Het maakt niet uit hoe je je voelt en wat je doormaakt. Er is altijd wel iemand die aan je denkt en je warme gedachtes stuurt. Vaak zijn het mensen waar je in de eerste instantie niet gelijk aan denkt. Maar ze zijn er. Als ik naar de sterren kijk of naar de maan, dan denk ik bij mijzelf: 'Op dit moment, zal er ook iemand zijn die kijkt naar de maan en de sterren'. Dat is mooi om je te herinneren.
Ik liep naar de badkamer om te gaan douchen. Na het douchen smeerde ik mij in met de nieuwe wintereditie olie van de winkel Douglas die ik onlangs had gekocht van de cadeaubon die ik had gekregen. Zelfzorg is heel belangrijk. Ik trok mijn badjas en pantoffels aan en ging weer op de rand van mijn bed zitten.
Ik herinner mij dat vandaag de uitvaart is van ex-president meneer Desi Bouterse in Suriname. Ik sta erbij stil. Ik leg uit respect mijn hand op mijn hart. Meneer Bouterse mag in vrede gaan rusten. Ik zal in verband met het tijdsverschil later op de dag naar de beelden kijken en de nieuwsberichten volgen vanuit Suriname.
Dit weekend zou het gaan sneeuwen. Wie daar op zit te wachten weet ik ook niet. Alhoewel ik het wel leuk vind voor de mensen die het wel leuk vinden en voor de kinderen. Het is leuk als de kinderen de sneeuwvlokjes kunnen zien dwarrelen en aan de sneeuw kunnen voelen om zo te ontdekken wat het is. Behalve dat ze er alleen over kunnen lezen in boeken of kunnen zien in tekenfilms.
Vandaag zou het nog niet gaan sneeuwen, dus besloot ik om even de deur uit te gaan. Ik ben net een halve dag begonnen met mijn nieuwe longmedicatie die ik de tijd moet geven om in te laten werken. Vroeger zou ik mij klaar gaan maken voor een Copacabana party met een outfit waarvan mijn opa zich drie keer om zou draaien in zijn graf als hij zou zien hoe zijn kleindochter de deur uit gaat. De hele avond en nacht vond je mij op de dansvloer, in de ochtend reed ik nog even naar de bazaar in Beverwijk voor een kip shoarma schotel, om vervolgens in de ochtend uren thuis aan te komen. Mijn ouders stonden op het punt om boodschappen te gaan halen en ik stond op het punt om mijn nest in te duiken en hopelijk zonder kater wakker te worden. Dat waren nog eens tijden. Nu hou ik niet van drukte en vind ik het wel leuk om iets leuks te gaan doen, maar ik hou het allemaal rustig.
Ik besloot om een film te gaan kijken in de bioscoop. Ik zocht een bioscoop uit buiten de stad waar het rustig is. Een aantal films heb ik al gezien, dus er was niet veel meer over. Ik besloot om naar Viana deel 2 te gaan. De 3D versie Engels met Nederlandse ondertiteling. Ik ging naar de website, zocht een plekje uit en bestelde mijn kaartje. Ik slofte op mijn pantoffels naar mijn kledingkast om een outfitje-of-the-day uit te zoeken. Ik koos voor een zwarte broek van zacht materiaal met een beetje glimmende stof, een zwart hemdje en daarover droeg ik een trui in de kleur fuchsia. Ik deed een zilveren ketting om met een hartje van bergkristal en zilveren oorbellen. Mijn nagels zijn in het licht roze gelakt en ik koos voor een matte long lasting lippenstift in de kleur donker roze. Ik ging nog even aan de slag in huis. Ik deed de wasmachine aan, ging afwassen en had nog een berg schone kleding om op te vouwen. Toen was het tijd om de deur uit te gaan. Ik nam nog even mijn longmedicatie in, voordat ik de hele film alleen maar zou zitten te hoesten. Ik liep de buitendeur uit en liep de straat uit. Ik maakte een bocht naar links en daar stond mijn hartendiefje...mijn auto. De ruiten waren beslagen. Ik startte de motor en wachtte een aantal minuten voordat ik weg reed.
Het was niet heel druk op de weg. Het viel wel mee. Ik stond wel voor een hoop rode stoplichten te wachten. Maar ik ben ruim van te voren van huis gegaan. Ik had Bollywood remix liedjes opgezet in de auto, want daar had ik zin in. Ik kende alle liedjes die ik hoorde. Zo was het echt een feestje in de auto om van A naar B te rijden. Vervolgens stond ik stil voor een brug die open ging. Het is wat het is. Ik trok de handrem aan en keek naar links en rechts. Helemaal in de verte kwam er een schip aangevaren. Dat duurde even voorbij de brug weer dicht ging. Ik heb niet veel geduld, maar ik was blij dat ik lekker warm in de auto zat. De brug ging open en ik kon door rijden. Ik parkeerde de auto en was ruim op tijd. Daar hou ik van. Ik liep naar binnen, scande het kaartje bij de balie en ging nog even naar het toilet. Als ik ergens niet tegen kan is het wel een vieze toilet. Het was een ravage, overal lag toiletpapier. Toen ik uit het toilet kwam dacht ik: 'Wat hoor ik nu?'. Ik liep naar achteren en daar was de stortbak van het toilet kapot. Overal lag er water en er bleef maar water stromen. Ik ben naar de balie gegaan om het te melden en ze zijn gelijk gaan kijken.
Voordat ik naar de zaal ging, liep ik nog even langs het winkeltje. Ik kocht een koffie en een klein zakje chips. Ik had een heel dorp kunnen voeden van dat geld. Maar ja, ik had er wel trek in. Ik liep via de trap naar boven en zocht naar zaal 6. Ik zag dat de deuren open stonden en liep naar binnen. Ik liep via de trap naar boven en zocht mijn plekje uit wat ik had gereserveerd. Ik zat op de één na laatste rij van boven en je raad het al...precies in het midden. Er zaten al een paar mensen links en rechts. Maar in de rij waar ik zat, was er nog niemand. Ik had het koud. Ik had het de hele dag koud en had ijskoude handen. Ik deed wel mijn jas uit, maar legde de jas half over mij heen.
Ik zat in de comfortabele zachte stoelen om mij heen te kijken. Ik haalde een flesje Spa rood van 250 ml uit mijn jas zak die ik van huis uit had meegenomen. Eigenlijk mag je geen eten en drinken van buiten af meenemen. Maar wanneer ik in het gezicht van de mensen gaat zitten hoesten, dan denkt het personeel van de bioscoop er wellicht wel anders over.Dan denken ze wellicht:'Deze mevrouw moet toch echt even een slokje water gaan drinken'. Ja, dat bedoel ik...slokje water. Daarom heb ik een flesje water meegenomen. Wanneer alle mensen die 'mogelijk' kunnen hoesten de bioscoop niet in mogen, dan blijft er weinig meer over. Na de reclames begon de film. Ik deed mijn 3D bril op en keek aandachtig naar de film. Deel 1 van Viana vond ik al leuk. Maar deel 2 is ook heel leuk. Mooie verhaallijn ook. Viana deel 2 gaat over het volgende:
In "Vaiana 2" worden Vaiana en Maui herenigd tijdens een grootse nieuwe reis, bijgestaan door een zonderlinge bemanning. Vaiana krijgt een onverwachte oproep van haar zeevarende voorouders. Ze trotseert de zeeën van Oceanië en komt terecht in onbekende, gevaarlijke wateren waar ze het avontuur van haar leven ondergaat. De stem van Maui is van Dwayne Johnson, ook wel bekend als 'the Rock'. Ik vind hem een goede acteur en een leuke persoonlijkheid hebben. Voor ik het wist was de film afgelopen. Ik zat zo lekker warm onder mijn jas. Ik stond op, trok mijn jas aan, ruimde mijn eigen rommel op en liep de zaal uit naar buiten. Wat was het weer koud zeg. Ik startte de auto en reed rustig naar huis. Een half uurtje nadat ik thuis was gekomen besefte ik mij dat ik nog moest eten. Ik had geen zin om te koken. Ik koos voor twee volkoren broodjes met gebakken ei, een plakje kaas met wat komkommer en paprika. Ik schonk een glaasje ongezoete kokosdrink in.
Ik ben daarna gaan afwassen en heb thee gezet. Ik ging onder twee dekens op de bank zitten, want ik bleef het koud hebben, ondanks ik de verwarming had aangezet. Ik deed de televisie aan en zag de Masked Singer op de televisie. Ik heb nog steeds mijn kerstspullen staan. Morgen ga ik alle kerstspullen op de eettafel neerzetten en dan één voor één netjes opruimen en ze in de plastic bewaardoos doen. Ik zat lekker warm onder de dekens en dronk een kopje thee. Ik nam mijn laatste dosis longmedicatie in voordat de dag zou aflopen.
Ik zat lekker warm onder de dekens en dronk een kopje thee. Ik voelde mij rustig en mijn ijskoude voeten werden stukje bij beetje warm. Ik ben benieuwd dat als ik morgenochtend de gordijnen open doe of er dan een laagje sneeuw ligt. We gaan het zien.
Ik heb een rustige maar fijne dag gehad. Ik hoop jullie ook.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende Blog a la Syr.
© Blog a la Syr
Reactie plaatsen
Reacties
Heel leuk Syr, van een gewone dag toch een prachtige dag van gemaakt. Herinneringen aan vroeger komen voorbij flitsen en het allerleukste is natuurlijk dat je een olifant hebt geadopteerd. Dat is super gaaf.
Veel liefs,
Roos
Wat een fijn bericht
Leuk dat er mensen zijn zoals jij !