Eén van mijn interesses die ik heb, is in astrologie en astronomie. Ik raak telkens weer gefascineerd door alles wat zich afspeelt in het universum, zowel de astrologische verschuivingen en gebeurtenissen als de wetenschappelijke bestudering van het heelal. Ik verdiep mij er al ruim 20 jaar in zonder er genoeg van te krijgen.
In 2019 bezocht ik Jantar Mantar in Jaipur, India. Dit is het grootste astronomische observatorium ter wereld, gebouwd aan het begin van de 18e eeuw. Het bevat een set van ongeveer 20 belangrijke, stationaire observatie-instrumenten. Tijdens de rondleiding leer je onder andere hoe je de tijd kunt afleiden aan de hand van zon en schaduw, en nog veel meer indrukwekkende kennis.
Als avondmens kom ik in de avonduurtjes echt tot rust. Wanneer ik de maan door mijn ramen zie schijnen, ontstaat er een grote glimlach op mijn gezicht. Ik voel een diepe verbinding met haar.
In 2015 was er een superbloedmaan die in Nederland zichtbaar was. De maansverduistering was op 28 september wat begon in de nacht en eindigde in de ochtend. Dit wilde ik voor geen goud missen. Mijn wekker ging af om 03:00 uur in de ochtend, en toen ik wakker werd, liep ik naar het raam, deed mijn gordijnen open en zag de volle, grote, lichtgevende maan. Het was moeilijk om wakker te blijven, maar ik liep af en toe rond in huis en keek dan weer naar buiten. Ik was lid van een Facebookgroep van sterrenwachters die allemaal wakker waren gebleven voor dit bijzondere fenomeen. Zo konden we in groepsverband foto's en onze bevindingen delen.
Rond 04:11 uur begon de maansverduistering. Ik herinner me het nog als de dag van gisteren: ik zat rechtop in bed, met een deken om me heen, het raam open, terwijl ik naar de maan keek. De lucht was helder en de maan was veel groter dan normaal. De stilte om me heen was zo intens dat je een speld zou kunnen horen vallen.
Ik keek gefascineerd naar het schouwspel. Langzaam begon de helderheid van de maan af te nemen en begon de schaduw van de aarde over de maan te bewegen.
Ik zag de maan langzaam rood kleuren. Het leek alsof ik op een andere planeet was. Ik vond het in eerste instantie er een beetje eng eruit zien, maar tegelijk ook magisch. Ik had de fases van de bloedmaan niet eerder gezien. Ik genoot van elke seconde. Rond 06:00 in de ochtend kleurde de maan langzaam van rood naar helder geel. Ik voelde me echt dankbaar dat ik dit mocht meemaken. Daarna heb ik nog een paar uurtjes geslapen.
10 jaar later.....
Vandaag was er weer een bloedmaan. Ik had het al uitgezocht, maar deze was slechts gedeeltelijk zichtbaar in Nederland. Omdat ik herstellende ben, kon ik het niet opbrengen om een gebroken nacht door te maken. Op 7 september dit jaar is er weer een bloedmaan die waarschijnlijk wél volledig in Nederland te zien is. En daarna pas weer in 2029. Geloof het of niet, maar dit staat al gepland in mijn agenda. Als de mogelijkheid er is en mijn gezondheid het toelaat, sta ik de volgende keer op een open veld, in de buiten lucht, voor een 2.0 ervaring.
Maansverduisteringen en bloedmanen zijn weerkundige verschijnselen, maar in veel culturen zijn er mythes waarin men vreest voor een bloedmaan. Ik ervaar geen angst, eerder verwondering voor dit natuurverschijnsel.
Het geeft voldoening om je te verdiepen in wat je interesse wekt, of dat nu het heelal is of iets heel anders.
Soms....zijn het de kleine dingen met een groots effect die je leven net wat leuker maken.
© Blog a la Syr
Reactie plaatsen
Reacties
Fantastic,heel bijzonder,groetjes Pa