Ik heb weer getuige mogen zijn van een spectaculaire show van Sja-Amir stage entertainment & theaterproducties.
Dit keer betrad ik samen met het publiek in de weelderige wereld van de Mughal-dynastie met 'Sja Amirs Mughal-E-Ishq'.
Mughal-e-ishq betekent: 'Liefdesverhalen uit het Mughalrijk'.
Een betoverend theaterstuk dat de tijdloze verhalen van liefde, opoffering, verraad en machtsspellen tot leven brengt. Het stuk nam mij mee naar de glorieuze periode van koning Akbar, zijn geliefde prinses Jodha en hun zoon, kroonprins Salim. De legendarische liefde tussen koning Akbar en prinses Jodha, ontstaan uit politieke allianties, groeit uit tot een diepe band vol respect, maar wordt op de proef gesteld door hofintriges. De focus verschuift vervolgens naar prins Salim, de erfgenaam van de troon, wiens hartstochtelijke liefde voor de beeldschone hofdame Anarkali een schaduw werpt over het koninklijke hof.
Een huishoudelijke mededeling: noch Sja-Amir stage entertainment & theaterproducties als ik, willen geloven en culturen ter discussie en in verlegenheid brengen.
Deze blog a la Syr neemt je mee op reis. Terug naar de 16de eeuw. Op zoek naar ware liefde....
Het lot, een opoffering of verlossing?
Het verhaal speelt zich af in de 16de eeuw in Hindustan. Hindustan, wat hedendaags: 'India' wordt genoemd. Het Mugal-rijk en Mughal-dynastie werd in het jaar 1526 gesticht door Akbar's grootvader: Babur (Ẓahīr-ud-dīn Mohammed). Akbar (Jalaluddin Muhammad Akbar) was 12 jaar oud en reisde mee in zijn vaders veldtocht. Hij kreeg een inheemse leraar toegewezen, die hem onder andere de taal van het land (Hindustani) leerde. Toen zijn vader Nasiruddin Humayun in 1556 overleed, volgde Akbar hem op als koning van het Mughal-rijk. Akbar was de derde in rang en volgens vele de grootste en succesvolste keizer in de geschiedenis van het Mughal-rijk op het Indisch Subcontinent.
Akbar huwde vele malen. Deze huwelijken kwamen voort uit traditionele verplichtingen, strategische overwegingen, of beide. Huwelijken van islamitische sultans met dochters uit machtige hindoeïstische families waren in het India van de 16e eeuw een normale zaak. Nieuw was echter dat Akbar zijn vrouwen niet dwong zich tot de islam te bekeren. Hij liet ze vrij hun godsdienst uitoefenen in de harem, en nam soms zelfs persoonlijk deel aan hun gebeden en rituelen. Hij liet zich beïnvloeden door verschillende godsdiensten. Hij gaf onder meer opdracht de bijbel en een heilig boek uit het hindoeïsme, de Atharva Veda, te vertalen.
Voor Akbar waren zijn huwelijken de normaalste zaak van de wereld. Zijn harem werd groter en groter. Er stond wederom een politiek gearrangeerd huwelijk gepland. Dit keer bepaalde het lot anders. Een gearrangeerde huwelijk dat uitmondde in echte liefde...
Jodha & Akbar
Jodha was een Rajput prinses uit de plaats Amber in India. De plaats Amber dat in de tegenwoordige tijd: 'Jaipur' word genoemd. Jodha werd gedwongen om als oorlogsbuit met Akbar te trouwen om de relaties tussen het Mughal-rijk en de Rajputs te versterken. Zij stond niet achter deze keuze en was er zeer ongelukkig en verdrietig over. Zij voelde zich slechts een pion in deze machtige politieke spel.
Jodha verliet haar familie in Amber en trouwde met Akbar. Ze wees haar man keer op keer af en wilde niet dat hij haar ook maar met één vinger aanraakte. Ze zat niet te wachten op een arrogante en egoïstische Mughal keizer. Hoe groot hij ook gevonden werd. Jodha was trouw aan haarzelf. Ze stond op haar strepen. Haar volhardendheid, maar tevens ook haar oprechtheid, maakte dat Akbar daar niet opgewassen tegen kon zijn. Zijn nieuwsgierigheid naar Jodha werd steeds groter. Dit maakte met de tijd dat Akbar's hart ontdooide. Naarmate er nog meer tijd verstreek begonnen beide steeds meer toenadering te zoeken naar elkaar. Akbar begon zachter te worden door de aanwezigheid van Jodha. En Jodha begon Akbar steeds meer vanuit essentie te zien. Hij liet zich steeds meer van zijn goede kant zien. Dat beviel Jodha wel. Ze voerde waardevolle gesprekken, leerde van elkaars geloven en gebruiken en durfde steeds meer open en eerlijk te zijn naar elkaar. Daar waar de liefde tussen deze twee steeds meer begon op te bloeien, kwam de duisternis om de hoek kijken...
Het lot: een beperking of bevrijding?
Jodha had voor haar huwelijk een brief geschreven naar haar broer woon achtend in Amber, maar besloot de brief toch maar niet te sturen om haar broer in deze kwestie te beschermen. De peetmoeder van Akbar zat vol met hebzucht en koos ervoor om wraak te nemen. Zij bedacht samen met de eerste vrouw van Akbar een list. Ze vonden de brief van Jodha naar haar broer in de bruidskist. De pleegmoeder van Akbar stuurde de brief stiekem op en nodigde de broer van Jodha uit in het paleis. De broer van Jodha had de brief met de uitnodiging ontvangen en haastte zich naar het paleis om zijn zus te ontmoeten. Jodha schrok toen ze haar broer in het paleis zag. Wat kwam hij doen? Ze snapte er niks van. Hoe kwam het toch dat haar broer de brief heeft ontvangen die zij niet had gestuurd. Zij was bang dat iemand haar broer zou zien in het paleis en maakte zich grote zorgen. Ze legde de situatie uit van haar gedwongen huwelijk, maar vertelde erbij dat ze haar geluk terug heeft gevonden. Ze vertelde dat het goed gaat in het huwelijk met Akbar. Voor de veiligheid van haar broer verzocht ze hem vriendelijk te vertrekken. Broer en zus gaven elkaar een laatste knuffel, toen Akbar de ruimte binnenkwam...
Akbar werd woest. Hij vroeg de wachters om Jodha's broer op te sluiten in de gevangenis. Hij had niet door dat het haar broer was. Hij dacht dat ze een affaire had met een andere man. Dit was hem namelijk ingefluisterd door zijn peetmoeder en zijn eerste vrouw. Hij stormde op Jodha af en confronteerde haar met zijn gevoel van verraad. Zij was zo gebroken door zijn beschuldiging dat ze zijn paleis verliet en voor onbekende tijd weer terug ging naar Amber.
Toen Akbar achter de waarheid kwam dat Jodha hem niet had bedrogen, was er werk aan de winkel. Hij vroeg vergiffenis aan de broer van Jodha en liet hem gaan. Hij gaf zijn peetmoeder niet de doodstraf, maar verbande haar uit zijn leven en ver weg bij hem vandaan. Akbar was kapot van verdriet. Hoe moest zijn leven nu verder zonder Jodha?
Hij was vastberaden om zijn geliefde terug te krijgen. Dit heeft een poos geduurd, maar uiteindelijk is Jodha terug gekeerd en heeft hem zijn fouten vergeven. Akbar wilde graag dat iedereen hem zou gaan herinneren als Jodha & Akbar. Want zonder Jodha geen Akbar en zonder Akbar geen Jodha. Samen kregen ze drie zonen: Murad, Salim en Daniyel. Één van hun zonen: kroonprins Salim zou de troonopvolger worden. Tussen de twee broers Salim en Murad ontstond een lang durende rivaliteit.
Het verhaal gaat verder...
Anarkali werd als meisje ontvoerd en naar het Mughal-rijk gebracht. Eén van de hofdames kreeg de opdracht om dit meisje op te voeden tot een hofdame en ervoor te zorgen dat geen enkele man haar mocht aanraken. Murad claimde dit meisje. Hij zei dat hij zou wachten, totdat ze de leeftijd heeft bereikt om met hem te gaan trouwen. Hij zei tegen de hofdame dat ze de doodstraf zou krijgen als ze zich niet aan zijn opgelegde regels zou houden. De hofdame ging ermee akkoord en voedde Anarkali op als haar eigen dochter.
De listen en de lasten.
Salim merkte de jongvolwassen Anarkali op en raakte op slag verliefd. Murad kwam erachter dat zijn broer Salim een oogje op haar had en bedacht samen met de eerste vrouw van zijn vader listen om deze twee uit elkaar te drijven. Murad speelde een vies spel en voerde zijn broer dronken. Vader Akbar zag zijn zoon dronken en zijn onbehoorlijke gedragingen en sprak van een schande. Hij kwam erachter dat Salim en Anarkali met elkaar omgingen. Hij werd woedend. Op aanraden van Murad, bandde hij zijn zoon Salim voor heel wat jaren uit het Mughal-rijk. Anarkali werd noodgedwongen naar een elitehuis van courtisanes (Courtisane is de middeleeuwse benaming voor een dure prostituee) gebracht. Salim ging het leger in en Anarkali bracht haar leven door in Koh-i-Noor mandi.
Salim & Anarkali
Tijdens de jaren dat Salim en Anarkali elkaar niet zagen, hielden zij toch stiekem contact met elkaar. Ze schreven elkaar meterslange brieven. Hun band werd hechter en hechter. Na jaren ballingschap keerde Salim terug naar huis. Anarkali werd klaargestoomd voor de buitenwereld. Haar entree naar de buitenwereld was een dans, zodat alle rijke heersers haar konden aanschouwen. Salim was aanwezig tijdens haar debuut. Hij keek naar de beeldschoon, dansende vrouw, maar herkende haar in de eerste instantie niet. Toen hij haar begon te herkennen, viel de grond onder zijn voeten weg. Hij begreep het niet. Hoe kon Anarkali zich zo presenteren aan al deze mannen? Hoe kon zij zich voor de voeten gooien voor de leeuwen? Hoe kon zij zich zo verlagen? Murad was blij om te aanschouwen dat zijn plan heeft gewerkt. Zo had hij twee vliegen in één klap. Zo kon hij de troonopvolger worden en Anarkali claimen. Hij wilde Mughal koning worden en zo nu en dan naar Koh-i-Noor mandi gaan om wilde nachten te beleven met Anarkali.
Bitterzoet
Murad zijn wrede leugens kwamen uit. Vader Akbar kwam achter de rivaliteit tussen de twee broers en dat zijn eerste vrouw ook in het complot van Murad zat.
Hij kwam er ook achter dat Salim en Anarkali al die tijd contact met elkaar onderhielden. Hij zou nooit en te nimmer toestemmen dat zijn zoon, de kroonprins, zou gaan trouwen met een courtisane. Vader Akbar heeft het nooit meer kunnen goedmaken met zijn zoon Salim. Zelfs niet op zijn sterfbed. Salim heeft het zijn vader nooit vergeven dat hij in ballingschap moest en de liefde van zijn leven moest opgeven. Salim en Anarkali hebben elkaar in het aardse leven door de complexiteit losgelaten, maar in hun harten zijn ze altijd van elkaar blijven houden....
'Let me share this new world to you' - Aladdin & Jasmine
Geloof jij in ware liefde? Heeft iedereen een ware geliefde? Ik geloof persoonlijk van wel. Wat is ware liefde eigenlijk? Een magisch gevoel, herkenning, verbinding, tinteling, het gevoel van 'thuis' komen...
Ware liefde, je weet het...als je in elkaars ogen kijkt en je niet in woorden kan uitdrukken wat je voelt. Er is geen afstand te ver en geen situatie te complex, wanneer twee harten als magneten naar elkaar toe trekken. Want in gedachte ben je altijd heel dicht bij elkaar.
Wanneer het om ware liefde gaat, is de liefde vanuit essentie wat telt. Verschillen in afkomst, geloof, cultuur, kastestelsel, huidskleur, status...het valt naar de achtergrond. Je ziet en respecteert elkaar immers vanuit essentie. Ware liefde doet geen pijn. Liefde is als een zachte kussen waar je heerlijk in kan weg dompelen en waarin je je veilig mag voelen. Het zijn de omstandigheden die maken dat je zielenpijn kan ervaren. Ware liefde is onvoorwaardelijk. Het gevoel valt niet te ontkennen.
In de boeken staan de mooiste liefdesverhalen beschreven. Maar in deze verhalen lezen we ook de flinke uitdagingen waar de koppels voor komen te staan. Soms loopt het goed af, zoals in het verhaal van Jodha & Akbar. Jodha moest verplicht van haar vader als oorlogsbuit met Akbar trouwen. Akbar had toen al een harem met vrouwen. Zowel Jodha als Akbar wisten toen niet wat het lot voor hun in petto had. In de helst van de strijd waarin macht, angst, verraad, leugens, verdriet en boosheid plaatsvond, heeft het lot ze bij elkaar gebracht en ze drie zonen gegeven. Het verhaal van Salim & Anarkali laat weer de andere kant van de medaille zien. Salim en Anarkali hebben elkaar in het aardse leven losgelaten. Maar de spirituele verbintenis tussen hen is blijven bestaan.
Soms weet je niet wat een ontmoeting met een persoon je kan brengen. Een oerknal, een keerpunt, het begin van een einde of wellicht licht aan het einde van een donkere tunnel. Je krijgt het hoogste goed. En het hoogste goed is liefde en licht. Iemand kan een metafoor zijn om je te laten voelen wat echte liefde is. Iemand kan een metafoor zijn om je dichterbij de Lichtbron te brengen. Ware liefde laat je in de spiegel kijken. Het laat je in de spiegel kijken naar je schaduwkanten. Het vraagt je om jezelf te vergeven. Ware liefde raakt je hart aan, het maakt je als mens zachter en daar begint het vervolg van de reis naar je ware zelf. Om uiteindelijk de reis te kunnen maken naar de Bron. De Bron van Licht en Liefde. Op weg naar Verlichting.
Sja-Amir stage entertainment en theaterproducties heeft op deze avond geschiedenis doen herleven. De regisseur Aglad Amir heeft dit theaterstuk opgedragen als eerbetoon aan zijn vrouw. Zijn vrouw die altijd aan zijn zijde staat. Dit is hun achtste theaterproductie. De theatershows raken iedere keer mijn hart. De toewijding van de acteurs, actrices, dansers en danseressen en de overige crew leden is te voelen. Over de opzet en inhoud van het theaterstuk is tot in de details goed over nagedacht. Aglad Amir gaat voor zijn theaterproducties naar India om stoffen te kopen voor de kleding die hij tot in de kleinste details met veel allure laat maken, zodat het verhaal meer tot zijn recht komt. Hij bezocht met zijn vrouw authentieke plaatsen in India om op te zoek te gaan naar de verhaallijnen uit de geschiedenis. Hij liet zich inspireren en kwam terug om zijn belevenis en kennis over te brengen in prachtige theaterstukken, waardoor de geschiedenis weer tot leven komt. Waar rekening mee gehouden wordt, is dat er naast Hindi en Urdu, ook Nederlands wordt gesproken. Zo is het theaterstuk ook te volgen voor mensen die alleen de Nederlandse taal verstaan. Door het decor, muziek en de teksten waande ik mij weer in India. India, het land van mijn ziel.
In 2019 ben ik tijdens mijn rondreis door India naar Jaipur gegaan naar het Amber Fort. Naar de authentieke paleizen van de Maharadja's. Ik kan niet goed in woorden uitdrukken wat ik voelde of ervaarde. Maar dat het magisch was, dat is één ding zeker. De plaats Fatehpur Sikri is opgericht door koning Akbar en dat bestaat nog steeds. Dat staat op mijn lijstje voor mijn volgende rondreis door India. Sja-Amir is bezig met zijn negende theaterproductie dat volgend jaar mag gaan plaatsvinden. Ik kan niet wachten en ben zeer benieuwd. Met Gods zegen mag ik er weer getuige van zijn.
Ondanks ik mij niet zo lekker voelde, wilde ik de theatershow niet missen. Het heeft mij echt goed gedaan. Ik ben samen met mijn vader en mijn stief (bonus) moeder daarnaartoe gegaan. Mijn vader is chronisch ziek. Het deed mij goed om te zien dat hij genoot van een avondje weg. Dit zijn hele waardevolle en kostbare herinneringen voor mij.
Op de avond van de show kwam er een man naar mijn vader toe. Ik zag mijn vader praten met een man. Maar wat bleek...deze man heeft mijn vader na veertig jaar herkend. Zij hebben elkaar weer na veertig jaar ontmoet. Ze kende elkaar van het voetballen. Die man zei: 'Ik ken je vader van het voetballen. Hij was keeper'. Ik vond het zo leuk. Maar tegelijkertijd kwam ik ook niet meer bij van het lachen. Want vroeger zei mij vader altijd: 'Ik weet dat ik lekker heb gekookt, want ik was vroeger kok'. Of...'Ik heb de lamp goed opgehangen en hij doet het. Ik kan dat goed, want ik was vroeger elektricien'. Dus hij was, naar zijn zeggen, van alles geweest 'vroeger'. En de rest van het gezin geloofde hem nooit. Wij hadden zoiets van...'Ja natuurlijk, het zal wel'. Wanneer wij dan naar voetbal keken zei hij ook altijd: 'Ja, ik ken het spel goed, want ik was vroeger voetballer'. En toen geloofde wij hem ook niet.
Maar nu kwamen wij dus iemand tegen die zei: 'Ja, ik ken je vader. Veertig jaar geleden stonden wij op het veld. Toen gingen we met de jongens voetballen en was je vader keeper'. Dit is weer een verhaal voor in de boeken. Hoe leuk is dit voor beide heren dat ze elkaar na zo'n lange tijd hebben ontmoet. En dat mensen je nog na veertig jaar herkennen. Soms vraag je je af of je nog in iemands woordenboek voor komt, maar dan blijkt het toch zo te zijn. Mooi om ook hier getuige van te mogen zijn. We lachen wat af op zo een avond. Mijn vader kan dan wel ziek zijn, maar is zijn humor nog lang niet verloren. Wanneer je naast hem zit, dan valt er altijd wel wat te lachen. Gelukkig maar, want lachen is gezond!
Ik heb genoten van de achtste theaterproductie van Sja-Amir stage entertainment en theaterproducties: 'Mughal-e-ishq'. Mijn oprechte dankbaarheid gaat uit naar de volledige crew en ook naar theater Zuidplein waar dit heeft mogen plaatsvinden. Zoals de slogan van Sja-Amir stage entertainment en theaterproducties doet luiden: 'Together we make history.' Yes, we do!
'Tell me the story about how the sun loved the moon so much. He died every night, to let her breathe. And in return, she reflects his love'.
'True love does not come by finding the perfect person. True love comes by learning to see an imperfect person, perfectly'.
'Love is a gift from God. The best way to find God is to love'.
© Blog a la Syr
Reactie plaatsen
Reacties
Wonderful