Het gaat niet al te best...het is zaterdag, begin van de avond. Ik lig plat op bed. Ik heb een hoestaanval gehad. De spieren in mijn bovenlichaam doen zeer en mijn longen branden. Door de druk op mijn hoofd, heb ik mijn ogen gesloten. Ik voel mij echt rot en verdrietig eronder. Niet weer he...hoe moet het nu verder...dat is de vraag die door mijn hoofd heen gaat. Ik kamp al ruim vier maanden met een long aandoening. Het lukt mij hierdoor niet goed om mijn hoofd boven water te houden. Ik kom er wel uit. Ik heb voor hetere vuren gestaan. Maar het is rot om het door te maken. Eerst genezen en dan weer de rest...
Ik lig op mijn bed met mijn ogen dicht en ik krijg delen te zien van mijn verleden. Ik zie mijn verleden voorbij flitsen. Ik kijk ernaar. Het is net een film die zich afspeelt in mijn hoofd. Ik voel spijt en schuldgevoelens naar mijzelf toe. Er wordt wel eens gezegd dat je beter spijt kan hebben van de dingen die je hebt gedaan, dan spijt hebben van de dingen die je niet hebt gedaan. Maar wat als je spijt hebt van de dingen die je wel hebt gedaan, omdat je er niet achter zal komen hoe het leven geweest zou zijn als ik destijds andere keuzes had gemaakt? Laatst zei iemand tegen mij: 'Soms is het goed dat je iets aangegaan bent om te ontdekken wat wel en niet goed voor je is. Dit zal leiden tot betere keuzes voor jezelf en een fijner leven.' Dat vind ik mooi gezegd en mee eens.
Ik zit in de malle molen. Ik heb kuren gehad en medicijnen. En die hielpen niet. Ik heb dozen paracetamols en potjes met tijgerbalsem versleten. Vandaag zat ik weer bij de huisarts. Ze heeft geluisterd naar mijn verhaal en heeft gelijk het ziekenhuis gebeld om een afspraak te regelen voor een longfoto en longfunctie test. De zuurstof waarde in mijn bloed zag er goed uit. Bloeddruk een beetje aan de hoge kant. Ik heb long medicatie meegekregen die ik vier keer per dag moet gebruiken.
Ik was een verhaal aan het plaatsen dat ik gemaild had gekregen van Pieter-Jan voor op platform Horen Zien Zwijgen. Ik was zijn verhaal aan het lezen en het raakte mij. Ook iemand die klacht omzet in kracht. Het raakte mij maar tevens inspirerende het mij. Ik kreeg een positieve trigger. Ik keek om mij heen en dacht:'Feestdagen...de feestdagen komen er aan.' Door al die long toestanden heb ik er niet eens bij stilgestaan. Ik heb niks op de planning staan en zal alleen thuis zijn. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik er als een zielenpiet bij hoeft te zitten. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht en dacht: 'Ik ga er wat aan doen'. Ik deed mijn jas en schoenen aan en liep naar beneden. De deur van de ingang naar de kelderboxen stond open. Ik zag mijn buren bij de kelderboxen en hoorde mijn buurman zeggen: "Hoi buurvrouw, kom je ook kerstversiering halen?" Ik zei: "Toevallig wel. Jullie ook zo te zien. We zijn wel gezellig bezig zo'.
Ik stond in mijn kelderbox en keek om mij heen. Wat een ellende. Wat een hoop spullen. Wel allemaal netjes gesorteerd. Maar je wordt er toch kierewiet van als je ernaar kijkt? Ik zal jullie maar besparen met wat er zoal in mijn kelderbox ligt. Allemaal spullen die ik wellicht een keer goed kan gebruiken. In de tussentijd ligt het daar al bijna 14 jaar stof te vangen.
Mijn kerstboom ligt helemaal achterin. Ik heb de kracht niet om de boom eruit te halen. Dus dat gaat het dit jaar niet worden. Bij mij achter op het plein verkopen ze echte kerstbomen. Ik wordt al moe van de gedachte om dat prikkelbare ding naar boven te sjouwen om het na 2,5 week weer naar beneden te brengen en God mag weten waar ik die boom dan mag laten.
Ik ben blij met mijn eigenschap: 'Alles netjes in een doos met een sticker erop'. Ik hoefde niet te zoeken. Ik zag twee dozen met kerstspullen en die heb ik naar boven meegenomen.
Eenmaal boven heb ik de dozen geopend. Het zijn mijn oude kerstspullen, maar des te leuker. Ik haalde mijn oude kerstman uit de krantenverpakking. De kerstman hangt aan een touw en die heb ik aan mijn slaapkamer deur gehangen. Zo, die ouwe hangt er dit jaar ook weer gezellig bij.
Ik heb een stuk vensterbank leeggehaald en een kerstdorp met kersthuisjes en kerstbomen geplaatst. Ik haalde een tafelmodel kerstboom uit de doos. Ik had er niet voldoende versiering voor, dus ik besloot om nog wat kerstdecoratie erbij te gaan kopen.
Ik ben naar de Action gegaan. Dat is net een speelgoedwinkel voor volwassenen. Ik ging met een tas vol kerstdecoratie weer naar buiten. Naast kerstdecoratie heb ik ook een kleine kerstboom gekocht voor in mijn slaapkamer. Naast mijn woonkamer heb ik ook mijn slaapkamer, gang en werkkamer versieren.
Ik heb bij de Action kerstballen gehaald in diverse kleuren. Van die kleine kerstballen van echt glas. Maak ik thuis de verpakking open, zitten er geen haakjes bij. Ben ik weer naar de Action gegaan om haakjes te kopen. Nou even serieus zeg.
Ik heb stukje bij beetje als ik weer wat energie had mijzelf bezig gehouden met kerstdecoratie in huis. Ik ben er een week mee bezig geweest. Ik word hier zo blij van. Ik vind mijn huis er gezellig uitzien.
Er wordt mij vaak de vraag gesteld: 'Maar jij bent toch Hindoe. Die vieren toch geen kerst?' Ik uit mij niet graag openlijk over het geloof om discussie te vermijden. Maar ik kies ervoor om op deze vraag nu wel antwoord op te geven. Ik geloof in God. Voor mij is er 1 God. Vader God en Moeder Natuur. Ik heb de uitdraai van mijn djanam kundalini (geboortehoroscoop) en daaruit reciteer ik dagelijks voor mij uitgeselecteerde krachtige mantra's.
Ik lees regelmatig de Hanuman Chalisa. Ik geloof in profeten en opgestegen meesters, in Engelen en Aartsengelen. Ik leef met respect voor vele religies in mijn hart. Ieder jaar besteed ik aandacht en doe ik mijn gebeden tijdens de Nachtmis van 24 op 25 december om stil te staan bij de geboortedag van Here Jezus, in de nacht van Maha Shivratri (de nacht van Shiva) en de nacht van Lailat-Ul-Qadar. Men heeft mij in kerken gezien en moskees. Ik ben in India naar Kashi (Varanassi) gegaan, Hindoe tempels bezocht en Boeddhistische bedevaartplaatsen. Dit om mijzelf spiritueel te verrijken, om spiritueel te groeien en om mijn bewustzijn in spiritualiteit in een groter geheel te vergroten. Ik maak geen onderscheid van wie, wat, waar en hoe. Ik geloof niet dat als ik in een kerk tot God bid, HIJ niet niet aanhoort, maar wel in een Hindoe tempel. Gods huis zit tenslotte in mijn hart. Daar waar ik ga, neem ik de liefde voor God mee. Zo leef ik en zo zal ik blijven leven.
Waar we ook in mogen geloven, lieve mensen. Het eerste geloof is het geloof in jezelf. Als jij niet in jezelf gelooft, dan zet je een blokkade tussen jou en de bron van Licht en Liefde. En blokkades veroorzaken stagnering, belemmering en vertraging. Wij mensen zijn Bronwezens. Afkomstig van de Bron. De Bron van Licht en Liefde. Als wij dat beseffen, dan voel je je gedragen en dat geeft vertrouwen.
Nu de kerstdecoratie hangt in verschillende ruimtes in mijn huis, heb ik meer een december gevoel. Ik zit op de bank en kijk naar mijn winterdorp op de vensterbank. Dit winterdorpje is heel oud. Ik krijg er een nostalgisch gevoel bij en er popt een herinnering op. Op de basisschool had ik ieder jaar kerstviering aansluitend met het kerstdiner.
Er werd altijd veel aandacht aan de feestdagen besteed op school. Ook had ik op de basisschool ieder jaar een kerstoptreden. We speelde het verhaal na van de geboorte van Here Jezus met de hele klas.
De meisjes met blonde haren mochten zich verkiesbaar stellen als Moeder Maria. Ik kon mij niet verkiesbaar stellen, want er bestaat geen Moeder Maria met een bruine huidskleur. Dat werd er gezegd tegen mij. Ik was piepjong en was allang blij met een willekeurige rol in de kerstmusical. Dus ik was een keer één van de schapen, een ander jaar was ik één van de herders en weer een ander jaar mocht ik de ster van Bethlehem hooghouden. Dat vond ik een hele eer. Ik zat op een hobbyclub waar ik iedere woensdagmiddag naar toe ging. Dat vond ik zo leuk. Ik heb veel geleerd op de hobbyclub waar ik de dag van vandaag blij mee ben. Geef mij maar een soldeerbout of een figuurzaag en ik weet er wel raad mee. We kregen een hamer, een paar spijkers en een stuk hout en we maakte daar kunstwerken van naar onze eigen idee. Ik heb op de hobbyclub leren solderen, figuurzagen, houtwerken, borduren en nog veel meer.
Ik ging mooi gekleed naar de overkant lopen naar de hobbyclub voor het kerstdiner. De hobbyclub werd georganiseerd door een vrouw genaamd Wil. Zij was een hele lieve vrouw. We kregen aardappelpuree te eten, doperwten en speciaal voor mij werd er apart kipfilet gebakken. Want ik eet geen varkensrollade. We kregen ook een voorgerecht en een toetje. Ik maakte zowel op school als op de hobbyclub van te voren kerststukjes voor op de tafel tijdens de kerstviering.
Ook thuis werd er veel aandacht besteed aan kerst. Het huis hing vol met kerstdecoratie. Ieder jaar stond er een kerstboom. Vroeger waren er amper kunstbomen. We haalde ieder jaar een echte dennenboom. Ik kan mij de geur van de dennenboom nog herinneren als ik erover nadenk. Je zag gewoon de naalden van de boom op de grond vallen. En je moest de kluit nat houden. Geweldig! Mijn moeder ging helemaal los met sneeuwspray op de ramen. Wij gingen altijd naar mijn opa en oma van mijn vaders kant. Mijn oma had ieder jaar een middelgrote kerstboom staan met bonte kleuren en een hoop lekker eten. We waren dan met de hele familie bij elkaar. Dat waren gezellige tijden die ik koester. En thuis begonnen met de kerstdagen met een kerstontbijt en pakte we cadeautjes uit die onder de kerstboom lagen.
Voordat het jaar afloopt ga ik nog even langs de oliebollenkraam om wat lekkers uit te zoeken.
Zo is het leven soms lieve mensen...een mengelmoes van allemaal verschillende gebeurtenissen en gedachtegangen.
Wat is jou mooiste kerstherinnering?
'Tranen zijn woorden die moeten stromen. Zonder die heeft geen enkele vreugde glans, kent geen enkele verdriet een einde'.
'Koester de herinneringen, die blijven altijd in je hart leven'.
'Wat kerst voor jou betekent, voor jou doe ik mijn ogen dicht. En wens je ondanks en dankzij alles, een tijd vol warmte, liefde, licht' - Martin Gijzemijter
© Blog a la Syr
Reactie plaatsen
Reacties